Visit-olympia : Οργανώστε ένα μοναδικό ταξίδι στα μνημεία και αξιοθέατα της Ηλείας και δημιουργήστε τη δική σας επική εμπειρία. Kάντε κλικ εδώ
Πήλινο γυναικείο ειδώλιο (Π4039). Ακέραιο. Κατασκευασμένο σε μήτρα. Πιθανόν απεικονίζει θεότητα. Τα ειδώλια ήταν αφιερώματα στους θεούς και συχνά συνόδευαν τους νεκρούς στη μεταθανάτια ζωή.
Προέρχεται από την Ανδραβίδα, και υπήρξε κτέρισμα ταφικού πιθαριού. 4ος αι. π.Χ.
Πήλινη υδρία με διακόσμηση φύλλων κισσού και δάφνης στο λαιμό (Π03824). Οι υδρίες χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά νερού, αλλά αποτελούσαν και συνηθισμένα ταφικά κτερίσματα. Προέρχεται από το Χειμαδιό (θέση Σπηλιές). Χρονολογείται στον 3ο αι. π.Χ.
Μαρμάρινος κρανοφόρος γυμνός πολεμιστής (Λ2090). Συγκολλημένος από τρία κομμάτια. Σώζεται ως την αρχή των μηρών. Από τα χέρια σώζεται μόνο η αρχή των βραχιόνων. Λείπει επίσης το αριστερό ισχίο με τμήμα του εφηβαίου. Η μορφή φορά κορινθιακό κράνος με κοίλο οπαυχένιο. Στην αριστερή ωμοπλάτη σώζεται μία οπή και στο σπάσιμο του αριστερού βραχίονα υπολείμματα από δύο άλλες. Ο πολεμιστής φορά κράνος και διακρίνεται για την ανάλαφρη και ταυτόχρονα δυναμική κίνηση του σώματος. Προέρχεται από την αετωματική σύνθεση του δυτικού αετώματος του ναού της Αθηνάς στη Σκιλλουντία, που παριστάνει αμαζονομαχία.
Χάλκινο πτυκτό κάτοπτρο (Μ02441). Το κάλυμμά του φέρει έξεργη παράσταση με θέμα την απαγωγή του Γανυμήδη από το Δία μεταμορφωμένο σε αετό. Προέρχεται από τη Μάκιστο, (θέση Πετροπηγάδα). Χρονολογείται στα Ελληνιστικά χρόνια (323-146 π.Χ.)
Πήλινη ηλειακή λήκυθος (Π3627). Κοσμείται με έκτυπα γλωσσοειδή μοτίβα, που καταλήγουν σε αριστερόστροφα άγκιστρα. Είχε αποκλειστικά ταφική χρήση. Προέρχεται από το Παλούκι του Δήμου Ήλιδας, από τη θέση Παλιόμυλος. Χρονολογείται στα τέλη 5ου –α΄μισό 4ου αι. π.Χ.
Σύνθετη γυναικεία προτομή αποτελούμενη από μαρμάρινη κεφαλή ένθετη σε κορμό (άνω μέρος) από πωρόλιθο. Ένθετος στον κορμό που αποδίδονται ανάγλυφα οι πτυχώσεις του ενδύματος της μορφής, ήταν και ο δεξιός βραχίονας. Το έργο προέρχεται από μνημειώδες ελληνιστικό τάφο που ανασκάφηκε το 2009 στη νοτιοδυτική πλαγιά της ακρόπολης της Πλατιάνας, θέση η οποία έδωσε το όνομα στο προβεβλημένο έκθεμα του μουσείου. Χρονολογείται στον 4ο – 3ο αι. π.Χ.
Λίθος με επιγραφή όπου διακρίνεται η λέξη «ΑΘΑΝΑ» (Λ10361). Συγκολλημένος από πολλά τμήματα. Βρέθηκε κατά την ανασκαφή του κλασικού ναού στο Πρασιδάκι Ζαχάρως και καταμαρτυρεί ότι ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά. Χρονολογείται στις σρχές 5ου αι. π.Χ.
Σύμπλεγμα γυναικείας ιππεύουσας μορφής (Π02480). Είναι ελλιπές και συγκολλημένο από πέντε τεμάχια. Από τη γυναικεία μορφή λείπει το δεξί χέρι και τμήμα της οσφύος. Ο ίππος φέρει αποκρούσεις στα σκέλη, εκτός από το πίσω αριστερό πόδι και το ρύγχος. Το πρόσωπο της γυναίκας είναι επίμηκες, με μεγάλους στρογγυλούς οφθαλμούς και κόμη πεπονοειδή. Πιθανόν να εικονίζεται η Θεά Άρτεμις, επειδή προέρχεται από Ναό που ήταν αφιερωμένος σε αυτήν. Προέρχεται από το Ναό της Αρτέμιδος, στην Κουμουθέκρα, Ζαχάρως και χρονολογείται στην Αρχαϊκή Περίοδο (700 π.Χ – 480 π.Χ)
Πήλινη ανθεμωτή κεραμίδα, καλυπτήρας (Π08744). Σώζεται ολόκληρη, με αποκρούσεις και είναι συγκολλημένη. Στην όψη το ανθέμιο καταλήγει σε έλικες στο κάτω μέρος, στα δύο άκρα του ακροκεράμου. Το χρώμα εξίτηλο (ασταθές), εναλλασσόμενο σε μελανό και ερυθρό. Προέρχεται από το ναό στο Πρασιδάκι Ζαχάρως των πρώιμων κλασικών χρόνων, αφιερωμένο στη θεά Αθηνά.
Τμήμα πήλινου πυραύνου (Π02476). Φέρει ανάγλυφη διακόσμηση με έξεργη γενειοφόρο μορφή που μοιάζει με σάτυρο.
Το πύραυνο ήταν η ψησταριά στην οποία έψηναν τα σπλάχνα της θυσίας. Το τμήμα που σώζεται συνιστά τη μία από τις τρεις πατούρες που ακουμπούσε η σχάρα ψησίματος. Προέρχεται από το Ναό της Αρτέμιδος Κουμουθέκρας στη Ζαχάρω. Γεωμετρική εποχή.
Πήλινο ειδώλιο γυναικείας μορφής μπροστά σε λεκάνη ψησίματος (Π02383). Τα χέρια σχηματοποιημένα ακουμπούν σε λεκάνη με ψηλή κυλινδρική βάση, ίσως για την κατασκευή ζύμης άρτου. Προέρχεται από τον Ναό της Αρτέμιδος Κουμουθέκρας. Γεωμετρική εποχή.
Πήλινο ειδώλιο καθιστής γυναικείας μορφής (Π02352). Προέρχεται από το Ναό της Αρτέμιδος Κουμουθέκρας. Χρονολογείται στα μέσα του 5ου αι. π.Χ.
Πήλινο πλακίδιο με παράσταση γοργόνας (Π09349Α). Η μορφή τρέχει στη στάση του «εν γούνασι δρόμου», δηλαδή με το κεφάλι και τον κορμό αποδοσμένα μετωπικά και τα πόδια πλάγια, με λυγισμένα τα γόνατα σε έντονο δρασκελισμό. Σώζεται ακέραιο και φέρει δυο συμμετρικές οπές κοντά στη γένεση των φτερών για την ανάρτησή του. Προέρχεται από το ναό στο Πρασιδάκι Ζαχάρως των πρώιμων κλασικών χρόνων, αφιερωμένο στη θεά Αθηνά.
Πήλινο πλακίδιο με μορφή πετεινού (Π09478Α). Σώζεται ολόκληρο, συγκολλημένο από 4 τμήματα. Προέρχεται από το ναό στο Πρασιδάκι Ζαχάρως των πρώιμων κλασικών χρόνων, αφιερωμένο στη θεά Αθηνά.
Πήλινο πλακίδιο με μορφή σφίγγας (Π09412Α). Λείπουν τα μπροστινά πόδια. Είναι συγκολλημένο από τρια τμήματα. Προέρχεται από το ναό στο Πρασιδάκι Ζαχάρως των πρώιμων κλασικών χρόνων, αφιερωμένο στη θεά Αθηνά.
Χάλκινη υδρία. (Μ01900).
Γυάλινος αμφορίσκος – μυροδοχείο (Δ00139). Η κατασκευή του παραπέμπει στην ανατολική Μεσόγειο. Προέρχεται από τον Ναό της Αρτέμιδος Κουμουθέκρας. Τέλη 6ου–5ου αιώνα π.Χ.
Μαρμάρινη γυναικεία κεφαλή (Λ02087). Συγκολλημένη από τρία κομμάτια. Σπασμένο το τμήμα με το αυτί πίσω από το αριστερό μάγουλο. Το πρόσωπο είναι ωοειδές, τα μάτια αμυγδαλωτά με βλέφαρα που έχουν οξεία ράχη. Το στόμα είναι ελαφρά μισάνοιχτο. Τα μαλλιά χωρισμένα στη μέση, με αραιούς κυματισμούς που πλαισιώνουν το πρόσωπο και καλύπτουν το πάνω μέρος του δεξιού αυτιού. Δεξιά από τη χωρίστρα υπάρχει μια επιφάνεια σπασμένη που δείχνει ότι κάτι έχει αποσπασθεί. Ανήκε σε άγαλμα του ανατολικού αετώματος του Ναού της Αθηνάς Μακίστου στο Μάζι Σκιλλουντίας, που παριστάνει γιγαντομαχία.
Χρονολογείται στο α’ μισό του 4ου αι. π.Χ.
Μαρμάρινη κεφαλή γενειοφόρου με κράνος (Λ02089). Σχεδόν ακέραιο. Το κράνος, που φοράει, διαμορφώνεται στο πάνω
μέρος σε κεφάλι ζώου. Αποκρουσμένα η ένθετη κορφή του κράνους, το ρύγχος και τα αυτιά του ζώου. Οι
παραγναθίδες του κράνους ήταν ένθετες – πρόσθετες. Το πρόσωπο του γενειοφόρου είναι συνοφρυωμένο. Ρυτίδες
στο μέτωπο και στις άκρες των ματιών, μύτη καμπουρωτή, στόμα μισάνοιχτο. Τα γένεια αποδίδονται με κοντούς
κυματιστούς βοστρύχους.
Προέρχεται από άγαλμα της αετωματικής σύνθεσης στο ανατολικό αέτωμα του Ναού της Αθηνάς Μακίστου στο Μάζι Σκιλλουντίας, που παριστάνει γιγαντομαχία.
Χρονολογείται στο α’ μισό του 4ου αι. π.Χ.
